Contrapunt
De expositieserie "Contrapunt" is gestart in 2019.
De titel verwijst naar een begrip uit de muziek en betekent meerstemmig of tegenstem.
In een contrapunt vormen de stemmen samen een harmonisch geheel. Los van elkaar blijven ze zelfstandige krachtige melodieën.
De idee achter deze serie exposities is dat twee kunstenaars samen een meerstemmige tentoonstelling maken waarbij de som der delen uitstijgt boven de individuele stem.
De exposities duren één weekend en worden gehouden in KW4 - gang voor hedendaagse kunst - de expositieruimte van het ateliercomplex aan het Koewegje 4 in Zwolle.
Wil je uitnodigingen ontvangen voor de exposities schrijf je dan in op de mailinglijst dan ontvang je vanzelf een uitnodiging.
De contrapunt expositieserie wordt mogelijk gemaakt door een bijdrage van de Stichting Ateliers Zwolle
CONTRAPUNT XVI
25 en 26 november 2023
Elise en Kaja kijken naar hetzelfde landschap maar hebben van dat landschap een contrasterende uitwerking op doek en papier. Waar Elise afstand houdt en in natuurlijke verschijnselen mensen en hun verhoudingen tot elkaar ziet, werpt Kaja haar blik neer en fixeert zich op de wortel doorboorde grond. Zo legt Kaja, al wroetend in de grond, vingers verstrengeld in iele wortels, een onbekende en abstracte wereld onder het oppervlak bloot.
Elise zet met krachtige, contrastrijke lijnen en vlakken een figuratieve voorstelling neer van landschappen die voor haar symbool staan voor de menselijke wereld. In haar tekeningen heeft ze een eigen taal ontwikkeld aan de hand van motieven zoals gaten, bomen of meertjes.
Zo zijn er tussen de twee kunstenaars overeenkomsten en verschillen die zorgen voor een spannende samenwerking.
CONTRAPUNT XV
28 en 29 oktober 2023
‘We spreken nauwelijks over hen en hun naam ontgaat ons. De filosofie heeft ze altijd over het hoofd gezien, meer uit minachting dan uit verwaarlozing. Zij zijn het kosmische ornament, het onbelangrijke en veelkleurige toeval dat heerst in de marges van het cognitieve veld.’ – Emanuele Coccia, filosoof.
Het contrapunt van Nicoline Goris en Hilja Timmer bevindt zich in het concept ‘plantenblindheid’.
Nicoline verwerkt niet-inheemse plantensoorten in haar installaties.
Waar zij gefascineerd is door de verspreiding van ons plantenrijk, is Hilja vooral gefascineerd door het bijzondere van inheemse soorten.
Hilja maakt installaties waarin de botanische esthetiek centraal staat.
Beide proberen met hun werk de vanzelfsprekendheid van de planten om ons heen, genaamd plantenblindheid, te bevragen.
CONTRAPUNT XIV
30 september en 1 november 2023
Ontmoeting / Råka ut för
Twee kunstenaars gaan in dit contrapunt ieder met een recent beeldend werk aan de slag. Beiden doen onderzoek naar hoe hun werk de ruimte in kan komen en of ze elkaar gaan raken.
Karin Gerfen maakt draadinstallaties en fotografische interventies. Landschappen en menselijke ingrepen op locatie zijn daarbij het startpunt. Het lijnenspel en mogelijke nieuwe werelden verbinden lopen als een rode draad door het geheel. De ruimtelijke beleving die dan tot stand komt en de verbeeldingskracht zijn een spelend onderzoek waarbij improvisatie de boventoon voert.
Tienke Zijlstra’s manier van werken is er een van meters maken. Niet alleen vanwege het formaat waarop ze haar fysieke tekeningen maakt, maar ook de vele meters experimenteren; onmisbaar om tot nieuwe stappen te komen.
Dit resulteert in stapels ‘mislukt’ materiaal. In de smalle gang van Contrapunt gaat ze een experiment aan met deze ‘mislukkingen’ door erin te snijden en opnieuw te componeren, misschien wel de ruimte in.
CONTRAPUNT XIII
27 en 28 mei 2023
CONTRAPUNT XII
22 en 23 april 2023
Dit contrapunt is een verzameling van ideeën en stappen die het creatieve proces van beide kunstenaars kenmerken. Door het volgen en naleven van hun intuïtieve stromen ontstaat er een eerlijke en open registratie van emoties en expressies. Sabine gebruikt haar eigen lichaam als middel van expressie, en creëert zo symbolische en metaforische scènes die reflecteren op emotionele en spirituele ervaringen. Ze doet dit door de Koreaanse monochromatische schilderkunst Dansaekhwa te verkennen en gebruikt deze methode om een meditatief ritueel en performance te creëren.
Elody werkt multimediaal en heeft hiermee als het ware verschillende ledematen waarmee ze telkens iets anders kan uiten en vertalen. Ze verkent haar huidige authentieke expressie en omarmt haar proces daarin als leidraad van het werk. Elody en Sabine maken in hun onderzoek de menselijke kwetsbaarheid zichtbaar.
Stan Petrusa en Emmy Bergsma maken tijdens hun maakproces een schijnbaar tegengestelde beweging. Stan werkt van buiten naar binnen Emmy werkt van binnen naar buiten.
De ovalen wandobjecten van Stan, verwijzen naar het hoofd, het brein, maar ook naar zachtheid, naar ‘het ei’, en het leven zelf. Hij vertaalt betekenisvolle constateringen naar een minimalistische beeldtaal van eenvoudige vormen en heldere kleuren in verf op onbewerkt hout.
De assemblages van Emmy ontstaan uit haar oude tekeningen. Haar handschrift verlegt zich van het tekenen naar de vormen die ze uitsnijdt. De veelheid van inkt- en houtskoollijnen en de losse kleurvlakken krijgen nieuwe betekenis in de mytische taferelen die zo ontstaan.
Hun werken vinden elkaar op een onzegbaar terrein, waar voelen in de plaats komt van weten.
CONTRAPUNT XI
25 en 26 maart 2023
Het contrapunt van Peter Geerts en Veronique Schrama heeft als verbinding en gelijktijdig als tegenstelling het weergeven van ruimtes.
Veronique beschrijft met houtskool immense industriële ruimtes en doet dat in monumentale tekeningen. Bij Peter gaat het om de innerlijke ruimte. Hij geeft dat weer in grote schilderijen met kleurvlakken en een expressieve gelaagdheid. Sommige vlakken zijn strak afgebakend, anderen hebben een meer vloeiend en transparant karakter. In dit contrapunt komen de binnen- en de buiten ruimte, de klare lijn en het geschilderde vlak samen.
Veronique schreef “Hebben deze onbestemde ruimtes een hartslag, ademen ze, bezitten ze een ziel? Of zijn ze alleen maar kunstmatig en gefabriceerd? Is dit de werkelijkheid van een leefruimte? “. Dat geldt niet alleen voor haar tekeningen maar evenzeer voor de schilderijen van Peter.
CONTRAPUNT X
26 en 27 november 2022
Het contrapunt van Peter Boersma en Mariëlle Gebben bevindt zich in het afgeronde beeld. Mariëlle bouwt met behulp van papier, water, verf, licht en allerhande materialen installaties waar ze vervolgens abstracte foto’s van maakt. Het afgeronde beeld is wat ze toont, alles wat daarvoor gebeurt is magie. Peter begint juist bij afgeronde beelden. Met behulp van zijn eveneens magische techniek tape transfers breekt hij die beelden op in fragmenten, vezels en inkt om die vervolgens weer op te bouwen tot collages. Beide doorlopen dus een geheel eigen maakproces, waarbij de een bouwt en de ander afbreekt. Peter toont in deze Contrapunt een selectie uit de landschappelijke en abstracte collages die hij de afgelopen jaren maakte. Mariëlle toont een selectie uit verschillende hoofdstukken van haar langlopende project I bring you The Flux.
CONTRAPUNT IX
24 en 25 september 2022
Zowel tijdens het maken als binnen het beeld van Melle Mijnhardt vindt een zoektocht naar harmonie en spanning plaats. Binnen het organische vindt Melle geometrie. In de vereenvoudiging pakt ze een moment of een omgeving vast.
Marcel en Melle vinden elkaar in het spanningsveld tussen abstractie en figuratie en het onderzoek naar menselijk ingrijpen. Dit geldt zowel voor hun blik op de realiteit als de wijze waarop beide kunstenaars beeldend grip trachten te krijgen op hun omgeving.
21 en 22 mei 2022
23 en 24 april 2022
Hij nodigde voor dit project Lucy Legeland uit als medemaker en contrapunt. Lucy tekent enkel met een zwart inktkwastje en hult zich met liefde in de beperking van het A5 formaat. Zij creëert met eenvoudige lijnen taferelen waarin menselijke en dierlijke gestalten bijeen staan, in stoeten bewegen of je in het gezicht aankijken. Zo worden de landschappen van Jaap plots gevuld met levende wezens en ontstaat een fascinerende
meerstemmigheid.
CONTRAPUNT VI
27 en 28 november 2021
Yoke van der Flier en Gijs Dragt zijn beeldmakers – de eerste met verf, de tweede met de camera.
In Contrapunt VI toont Gijs foto’s op klein formaat. De serie, Onderweg, bestaat uit zorgvuldig gekozen composities uit een dagelijkse omgeving, waarin hij speelt met kleur, reflectie en gelaagdheid.
Yoke zet daar grote, kleurrijke doeken tegenover. Schilderijen waarbij de organische oorsprong van haar werk de boventoon voert. In deze serie brengt haar intuïtie haar naar de natuur en het kleinstedelijke.
Hun beider werk is in hoge mate abstract, maar de gekozen technieken geven een andere uitkomst.
Derko Laan & Matteo Santacatterina
30 en 31 oktober 2021
In dit contrapunt twee schilders die elkaar bevragen.
“De maker verstopt zich achter zijn werk, de maker verdwijnt, lost op in het potje met de kwast.
Met de terpentinewalm het raam uit. De geest zit niet meer op zolder, en het vuige lijf niet meer op de voorgrond. Het verhaal wordt niet meer verteld.
Er zijn beelden, telkens nieuwe, een oneindige stroom antwoorden op de vraag wat nu een goed schilderij maakt.
Een onzinnig vraag, vanzelfsprekend, maar verf kruipt waar het niet gaan kan, om telkens om die verzonnen kern een web te spinnen.
De pogingen staken hun grootspraak, het worden eenvoudige offers op een gedroomd altaar.”
Derko Laan
CONTRAPUNT IV
Mariska Boekhorst & Ben Vulkers
25 en 26 september 2021
en koek-en-zopietent zojuist zijn gesloten omdat het seizoen voorbij is. De
dooi is ingetreden. In het niemandsland tussen winter en lente verstomt het
gekras van de ijzers en het rumoer van de schaatsers.
Mariska Boekhorst toont frottage (wrijftechniek) afdrukken van voorbije
levens. Krijt op papier of doek. Opgetild, verschoven en samengevoegd.
In stilte gemaakt op de koude vloer van een middeleeuwse kerk, in verbinding
met het aardse.
Zo verschillend als de gebruikte technieken van de kunstenaars zijn, zo
overeenkomstig is hun thema in deze tentoonstelling: vergankelijkheid..
CONTRAPUNT III
Henriette Tavenier & Bart Meinen
12 en 13 oktober 2019
noemer ‘Brushwood’. Beide schilders delen een fascinatie voor de structuur
van takken en begroeiing aan de rand van het bos. Het struweel of struikgewas,
waar de takken onder je voeten breken en het licht spaarzaam
door de boomkruinen schijnt.
Voor Bart Meinen geven de takstructuren richting en karakter aan zijn
tekenlijnen en verfstreken.
Lichtval op de bosbodem en de ondoordringbaarheid van struikgewas
vormen voor Henriette Tavenier het uitgangspunt voor organische
tekeningen en ei-tempera schilderingen.
In Contrapunt III ontmoeten het grafische en het schilderachtige elkaar.
CONTRAPUNT II
Maarten Sipma & Peter Kool
22 en 23 juni 2019
Na Anne Kreiter en Michiel Knaven met contrapunt I nemen nu
Beide kunstenaars nemen het begrip ruimte als uitgangspunt voor deze
expositie. Peter doet dat met tekeningen in inkt.
De tegenstem van Maartenbestaat uit analoge foto’s.
De beelden van Maarten zijn gemaakt vanuit één standpunt, waarbij het onderwerp hetzelfde blijft.
De beweging in de ruimte wordt duidelijk, door de sequentie van de serie.
Peter maakt vooral abstracte landschappen, waar veel ruimte in zit om zelf in te vullen.
De werken ontstaan in het atelier, vanuit de waarneming in de fysieke wereld.
CONTRAPUNT I
Anne Kreiter & Michiel Knaven
25 en 26 mei 2019
Anne Kreiter en Michiel Knaven starten deze serie met contrapunt I.
Beide kunstenaars werken veel met collageachtige vormen en zetten hun
collages op deze expositie naast, tegen of onder elkaar.
De beelden van Kreiter zijn opgebouwd vanuit polaroids, daarna digitaal
bewerkt en als laatste laag is blauwe balpoint gebruikt. De serie draagt de
titel “Fear”.
Knaven noemt zijn collages “Cameracollages”. Ze onstaan vrijwel elke
ochtend bij het openslaan van de krant en het lostrekken van de katernen.
Meestal onstaat het beeld dan als vanzelf, soms is een duwtje nodig.
Alles gebeurt in de camera en achteraf vinden geen bewerkingen plaats.